Vrienden van ons luisterden altijd gedwee naar onze nieuwe verhalen en zo werden er groepjes gevormd die het avontuur samen met ons wouden ontdekken .

We gingen samen met hen de woestijn in en begeleiden hen samen met de bedoeïenen doorheen de Sinai .

Het was altijd een feest , nieuwe hechte vriendschappen ontstonden , maar ook veel traantjes en confrontaties met zichzelf werden blootgelegd .

1 ding was zeker , het is een verslavende plek , eens je ziet hoe eenvoudig het leven kan zijn en als je de stilte van de woestijn hebt ervaren ,

wil je er vroeg of laat terug naar toe ...

Noem het gerust , de roep van de woestijn :-)